İnsanlar cümlelerle yaklaşırlar birbirlerine:sonra uzatırlar ellerini, tutunmak için.(Çok güçtür insanın tutunabilmesi insana!) İşte burda çağdaş insanın yalnızlığı,tutunma gücünü yeteri denli çalıştıramamasında:'karşı' güçlerin tuzağına düşmeme direncini göstermemesinde.Olumluluğumuz da tüm olumsuzlukları yenmemizde toplanıyor ya bunun için.