Çanakkale
Bir 18 Mart günü akıllara gelip, akıldaki diğer her şeyi götüren mükemmelliğin de ötesindeki bir şiir okudum şu saatte.
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni târîhe" desem, sığmazsın.
Ölümü öldürerek her daim "diri" olan şehadet erleri...
Koktuğum şeyler var benim, lâyık olamama korkusu.. Her bir Mehmetçik'in önümde sıralandığını hayal ediyorum. Arkalarına döndüklerinde yuzumu kizartacak lekeler taşıma korkusu.. Her birinin bir hayati vardi, umudu, gencligi, sevdigi vardi. 14-15 yasinda hayat feda eden aziz insanlar...Hani son zamanlarda populer olan bir soz var ya, "bir bildigi var bu çocukların, kolay degil çocukken ölmek" diye, iste en iyi anlatan söz budur belkide. her seylerinden vazgectiler dostlar! Düşünebiliyor musunuz? Vatan icin... kac kisi gosterebilir bu erdemi? Komutanlari "ben size savasmayi degil, ölmeyi emrediyorum" dediğinde ölüme gülerek koşmak nasıl bir his olmalı? İnsan düsündükçe çıldıracak gibi oluyor. Sağında, solunda, önünde, arkasında az evvel helallestigi arkadaşı yatarken, köyünde sevdiği, belkide sevdigini soylemeye cesaret edemedigi bir kiz varken, nisanlisi, karisi varken ölüme koşmak... düşünüyorum da, hiçbirimiz onlara layık olamiyoruz... Bu şekilde kazandık fakat, nasıl kaybediyoruz!?
Kahramanlarımızı rahmet ve saygıyla anıyorum, zirâ ancak saygı duruşunda bulunabiliyoruz..
18 Mart Çanakkale Zaferi
ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer.
Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.
Kafa göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak
Vurulup, tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna yarap ne güneşler batıyor.
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.
Mehmet Akif Ersoy
ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer.
Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.
Kafa göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak
Vurulup, tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna yarap ne güneşler batıyor.
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.
MEHMET AKİF ERSOY
Mehmet Akif Ersoy
ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer.
Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.
Kafa göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak
Vurulup, tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna yarap ne güneşler batıyor.
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.
ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE
Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?
En kesîf orduların yükleniyor dördü beşi,
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya-
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde -gösterdiği vahşetle- "bu: bir Avrupalı!"
Dedirir -yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa
