yorgunum pir sultan’dan beridir bu ülkede
gel desem kendime, gelemem!
aynalar imparatorluğu kurdum hülyalı topraklarda
şeytanı tanıdım tanrıdan önce
ilk duam, ilk çevirişim avuçlarımı gökyüzüne
sana sevdalandıktan sonradır ey zulüm!
şimdi
ayaklarımı yere mıhlayan bu zincir
bu kelepçeler dal gibi bileklerimdeki
bu dağ gibi bedenimdeki gasp ve duman
kainatın emrindedir!