Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Kurmaca kitaplara ilgim olmaması nedeniyle gidip şu veya bu yazarların -klasikler hariç- tüm eserlerini okumalıyım gibi bir gayem yok. Böyle bir kitap okuma niyetinde isem en azından vaktimi iyi bir eser üzerine harcamış olmak isterim doğal olarak. Kurmaca olmayan olgulara ve gerçeklere dayanan kitapları ciddiyetle, masa başında, alıntıları çıkarımları kritik noktaları ve ileri okumaları not tuttuğum defterlerim eşliğinde okurum. Kurgusal kitaplara ise daha az mental efor gerektirdiklerinden ötürü daha az vaktimi ve dikkatimi veririm. Gelgelelim internet olmasa muhtemelen varlığından bihaber kalmış olacağım bu macera kitabı son üç gündür bulup bulabildiğim tüm vaktimi alıkoydu, iyi ki de oldu! Hatta öyle sürükleyici gidiyordu ki kitabın üçte birini geçtiğimi fark ettiğim anda "tüh" dedim. Bu keyfi uzatmak istesem de merak sarmıştı çoktan.
Yazarın geniş hayal gücü, gerçekçi tasvirleri, eski Türkçe ve Osmanlıca lugatıyla bariz yakın ilişkisi var; o günlerin sosyolojik düzeni de işlenmiş. Okunmalı, tavsiye ediyorum.
____
Bir adam bir kitap yazsın kendi de bu kitaba bir karakter olarak girsin, sonra da kitabındaki diğer karakterlere onların bir hayal ürünü olduklarını itiraf etsin. Hatta sadece sonda da değil, kitap boyunca karakterlerin sözlerini yazıp sonra onlara dönüp senin ne söylediğini ve yaşadığını ben belirledim sen benim düşümün bir ürünüsün desin. Hatta bu uydurduğu karakterlerden birine al bu kitabı olacakları önceden bil diye versin, ama bu karakterin kitaba pek az göz atacağını da kitabında belirtmeyi unutmasın. İyi okumalar :)
-Spoiler içeriyor-
Sonunda bitirdim.Gerçekten okuduğuma sevindiğim bir seri oldu.Hiçbir beklentiyle başlamamıştım bu seriye sadece yıllardır gördüğüm ama bir türlü ne hakkında olduğuna bile bakmadığım bir seriydi benim için.Öncelikle Laini Taylor'ın hayal dünyası gerçekten inanılmazdı.Tüm o diş,diriltme,buhardanlık olayına bayıldım.Ama gelgelelim son kitaba.Kesinlikle aceleye getirilmiş bir sondu.Son 100-150 sayfayla birlikte hikâye ivme kaybetmesiyle çok farklı bir düzlüğe girdi.Seriyi ya 4 kitap olarak planlanmalıydı ya da bazı konulara-mesela Eliza karakteri-daha erken girilmeliydi.Karou ve Akiva'nın sürekli birleşip ayrılma olayını da artık bir yerden sonra sakız ettiğini düşünüyorum.Karakterleri birleştirmeden önce daha kaç kere ayrı düşürebilirsin ki?Bunun yerine romantizmin daha az ama öz olduğu sahneler yazılabilirdi.Bir diğer sorun da yazım diliydi.Çeviride de sıkıntılar vardı ama orijinalinde de zaten çok şiirsel,aşırı betimlemeli,edebi bir dil kullanılmış.Laini'nin anlatım dilini sevsem de akıcılığı bozan ve bir iki cümlede anlatabilecekken uzattıkça uzatan tavrı gerçekten okurken zorlanmama sebep oldu.Zaten kitabın bu kadar uzun olmasının nedenlerinden biri de budur büyük ihtimalle.Genel olarak beğendiğim,önerdiğim bir seri ama harcanan potansiyel de canımı sıkmıyor değil.Umarım ileride serinin evreniyle ilgili novella vb. bir şeyler yazar ve açığı kapatmaya çalışır.
Herkese merhaba arkadaşlar
Bir kitabı daha incelemenin vakti gelmiş bulundu.
Ali Ural'ı bu kitabı ile tanıdım. Mektup demem daha doğru olur sanırım. Zira Sevgili Dost diye nitelediği insana sayfalarca mektuplarında kendini, inancını, zaman zaman felsefi görüşünü alıntılarla kişiliğini sunar.
Bir hasret var içinde; buluşmaya, tekrar görüşmeye dair...
Buluşur mu iki sevgili, kavuşur mu hasretli eller bilemiyorum. Yazar bunun hakkında bilgi vermiyor mektupta, mektupları bitirmesi de hayali bir kavuşma olsa gerek.
Her neyse. Gelgelelim kitap hakkındaki kişisel görüşlerime:
Vasat demeye hak olmayacak samimi ve çok beğendiğim bir kaç cümle dışında gerisi cidden çok bayıyor. Sevdiğine hep aynı kavramlar ile hitap etmek beyni de sığlaştırır duyguları da köreltir. Ben böyle bir durumda sıkılır ve samimiyetsiz bulurum ayrıca bu tercihi çok çok eksik buldum. Bunun için bana zaman kaybı gibi geldi.:((
Ama illede sevgiye dair mektupları okumak isterim, çekilen hasretler bana iyi geliyor, iyi hissettiriyor diyorsanız okuyun derim.
Ama Sevgiyle...❤
Kitapla kalın...
Alacakaranlık serisini ben de ayılıp bayılıp okumustum universite yıllarımda, her ne kadar Bella anlatsa da olaylari Vampirimizin ona olan aşkı belleklerimizde cok guzel canlanmisti. Gelgelelim bu kitap 12 seneydi sanırim bekledikten sonra sisirilmis balon gibi geldi bana, hadi bir sayfa bir sayfa daha derken 400. Sayfada ilk temaslarini okuyunca e hani yeni bir olay yok, macera yok, sırlar yok, yazar bu kitapta ne anlatmak istemis tamamen ticari nedenlerle yazılmış,basılmış bir kitap bence. Okumasam da olurmus o kadar okunasi kitap beni beklerken...
SAVAŞLAR AİLELERE EN ÇOK DA KIZLARA KIYAR
Osmanlı Devletinin çöküş dönemi... Bursalı zengin bir ailenin iki kızı Şahika ve Feriha...
Abla Şahika 1. Dünya Savaşına gönüllü hemşire olarak katılır. Çanakkale'de yaralı askerlerin yaralarını sarar.
Orada kendisini gören bir asker savaş sonrası iz sürerek Şahika'nın ailesine ulaşır. Evlenmek istediğini söylemektedir.
Şahika'nın babası
Anarşist banker olur mu yahu?
Pessoa, ilginç bir yazar. Bu anlatısında da bunu açıkça görmekteyiz. Bir banker nasıl anarşist olur? Üstelik gerçek ve akıllı bir anarşist olduğunu nasıl iddia eder? Okurken mantıksız bulduğum çıkarımları olsa da kendi içinde tutarlı bir metin. Ve karakterimizin izahı doğrultusunda kitabın sonunda, bankerin gerçekten anarşist olduğuna bir yerde
