“Olağanüstü bir gecedeyim ve öyle bir ana erişiyorum ki tam anlamıyla sıyrılıp tüm donukluğumdan, belirsizliğimden buluyorum olağanüstü bir gecede kendimi.”
Bu eserde ; lüks bir yaşam süren doyuma ulaşmış ancak yaşamdan zevk almayan, duyarsız ve hissiz bir insanın (burjuvanın) yaptığı bir yanlıştan(suçtan) ruhunun dirilişine ve aydınlanmaya gidişinin, olağanüstübirgece de kendisini bulmasının, özündeki iyiliği keşfetmesinin ve bu değişimle normal-farklı bir hayata geçişin çarpıcı hikayesi anlatılıyor. stefanzweig, yalnızlığın insanın ruh dünyasında oluşturduğu gelgitleri, betimlemeleri, karakter analizlerini ve psikolojik tahlilleri ustaca yazıya dökmüş.
Kitap kısa (69 sayfa). Ancak vermek istediği mesaj büyük. Herkese tavsiye edebilirim.
ALINTILAR
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan, bütün insanları anlar.
Çünkü sadece kendi kaderlerini bir gizem olarak yaşayabilenleri gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum
Bu olağanüstü gecenin ansızın karşıma çıkarttıkları, kapanıp kalmış ruhumun birdenbire açılması, geçmişimin en karanlık yanlarının, en gizli dürtülerimin şimdi apaçık karşımda duruyor olması tuhaftı.
İnsanların geçmişte kalan her şeyin hep bir hata ve ileriye dönük bir hazırlıktan ibaret olduğunu sanmaları genel bir delilik hali herhalde.