Evet, Madam Bovary birazcık uzun süren bir okumanın ardından bitti… Her ne kadar okuma uzun sürse de kitap favori klasiklerim arasına girdi bile. Şu an nasıl hissettiğimi inanın ben de bilmiyorum, kitabın tesiri hâlâ üzerimde. Bir kadının ömrünü nasıl kendi elleriyle harcadığına, insanın elindekilerinin değerini bilmediği vakit nasıl hepsinden olabileceğine, tüm bu hatalardan dönülmediği sürece hayatın onu ne hale getirebileceğine, ve her şeye rağmen tek hatalının ve onu o hale getirenin yalnızca kendisi olmadığına şahitlik ettim. Ve çokça düşündüm aşk üzerine. Belki de aşk dediğimiz şey Emma gibi gerçeklerden kaçmak için veyahut katlanmak için tutunduğumuz bir hülyadır. Ama bana en acı gelen Charles’ın Emma’ya duyduğu o her şeye karşı göz yumduran kara sevdasıydı. Kadın kendi felaketini hazırlarken aslında o adamı da aşkıyla kelepçelemiş bir halde peşinden götürüyordu. Onların bu birbirlerini hem tüketip hem bırakmayan hâli fazlasıyla gerçekti…
Güzellik, lüks, para, şehvet, şöhret ve ün; kısaca insanın bu dünyadaki gizli putlarının tamamından bahsedip onları sırayla teker teker kıran yazarı takdir etmemek elde değil. Benim için yavaş olsa da gerçekten dolu dolu bir okumaydı. Dönemin toplumsal problemleriyle harmanlanmış, insan olmak üzerine yazılmış bu kitap size pek çok bakış açısı sunacak, pek çok şey hissettirecek ve de çok düşündürecek. Tavsiyemdir. Kitapla kalın.
