Kalabalık insanlar vardı çevremde ben kalabalıktan sayılan biriyidim işte sesler ve renkler vardı .
Sahi benim ne rengim var ne sesim öylece durmaktan başka bir şey yapmadım .
Geldi gittiler insanlar ama ben hep aynı yerde kaldım…
Melih Cevdet Anday hikayesi
13 yaşındaydım.
Ortaokula gidiyordum.
Babam öleli 2 yıl olmuştu.
Yoksul düşmüştük.
Annem terzilik yapıyordu, zar zor geçiniyorduk.
Büyük bir evin iki odasında oturuyorduk.
Kitaplarımın çoğu noksandı, okul çantam bile yoktu…
Bayram geldi.
Annem ne yaptı etti, bana bir ayakkabı aldı.
Bir pantolonla bir gömlek
"Ey artık ölmüş olan at! -dediler-
Koşuşun büyütürdü dünyayı senin!
Sen nasıl da koşardın.
Biz güneyde yatardık, sen koşardın
Hangi at güzelse ondan da güzeldin
Kuyruğun parlak savruluşuyla bölerdi
bir karaya göğü
ve yüceltirdi, ince bezekli kuskununu.
Gemin güzel sesler çıkarırdı güzel
ağzında,
herkesi sevinçle haykırtan.
Başın yaraşırdı