Kitaplığımın yeni keşfi ve son zamanlarda psikolojimi etkileyen yeni bir deprem. Adını ilk okuduğumda doğduğum topraklar geldi aklıma. Sevmedikleri birilerinden bahsettiklerinde kullanırdı beyaz saçlı nineler. Hiç merak etmemişim şimdiye kadar. Sahi neydi soyka? Ölü birinin arkasında bıraktığı eşya ya da insan demekmiş. Tıpkı annanemden bana kalan camı olmayan gaz lambası gibi. Oda benim Soykam. Ne ağır gelmişti anlamı . Okuduğum her yeni satırda çevirdiğim her sayfa da daha da ağırlaştı bu kelime. Ölmüş birinin gerisinde bıraktığı o yaşarkenki kadar değerli olmayan her şey. Zeynel de hayatında ki herkes tarafından değersiz görülmüş biri. Çocukluğunda soyka olmaktan ileri gidememiş , hayatını yaşayamamış ismi bile kendisine ait olmayan bir kadın. Adana’da doğup İstanbul’da aşık olmuş güzeller güzeli .İlk defa kendisine yuva olmuş bir durak ; Kınalıada . Ve polis sorgu odasında ortaya dökülen bir çocukluk. Her yaptığımız hareketin sorumlusu çocukluğumuz mu sahiden . Soyka neler yaşamış peki ben okudukça kendimde nerelere gittim. Ne demişti Soyka ; “Bizim coğrafyamızda çocukluk anne karnından değil enkaz altından çıkarılır.” Hayatınızın bir döneminde kendisiyle tanış olmanız gereken bir kadın Soyka.

SoykaBedia Ceylan Güzelce · Çınar Yayınları · 2018279 okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melisaokuyor