Ada değildir insan, bütün hiç değildir bir başına; her insan anakaranın bir parçasıdır, bir damladır okyanusta; bir toptak tanesini alıp götürürse deniz, küçülür Avrupa, sanki yiten bir burunmuş, dostlarının ya da senin bir yurtluğunmuş gibi, ölünce bir insan eksilirim ben, çünkü insanlığın bir parçasıyım; işte bundandır ki sorup durma çanların kimin için çaldığını; senin için çalıyor.
John Donne
Sayfa 137Kitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.