Gurur ve Önyargı, Akıl ve Tutku'nun ardından okuduğum üçüncü Jane Austen kitabı Emma oldu. Beni yormayacak, üzmeyecek, bünyemin romantizm ihtiyacını da karşılayacak bir şeyler okumak istedim ve Jane'ciğimin güvenli kollarına koştum. Mutlu sonla bitirdiği romanlarına karşın kendi hayat hikayesi, kendisine karşı büyük sempati beslememi sağlıyor. Yazıları, gerçek hayatın kırıcılığından kaçmak içindi sanki. Benim için de Jane Austen romanları öyle tatlı bir kaçış. Planladığımdan daha uzun sürede okudum, birkaç gün okumaya ara verdim ama kitap hep zihnimde benimleydi. Emma karakterini hem sevdim hem de ondan nefret ettim. Bir insan her yargısında mı yanılır? Gördüğü her işareti mi yanlış anlar? Bu yanılgılarında kendimden bir şeyler de buldum, o yüzden biraz daha kızdım Emma'ya. Hatalarını Emma'nın yaşına verdim. Mr. Knightley ise tam bir beyefendi, akıl hocası. Kitapta sahnelerini dört gözle beklediğim tek karakterdi. Olaylar hakkında onun yorumlarını çok merak ettim. Emma'yı uyarırken tavırları o kadar sevecen, o kadar yapıcıydı ki... Kurgusal bir karakter olduğunu kendime sık sık hatırlatmak zorunda kaldım, Jane Austen'in diğer romanlarındaki erkek karakterlerini okurken yaşadığım gibi. Kitabın ortalarında biraz sıkıldığımı itiraf etmeliyim ama son yüz sayfasını büyük merakla ve heyecanla okudum. Karakterlerin hepsini kabullendim, benimsedim. Kitap bitse de Mr. Knightley, Miss Woodhouse, Mr. Woodhouse, Mrs. Weston, Miss Bates... gibi karakterler zihnimi bir süre daha meşgul edeceğe benziyor. Keyifli bir okumaydı. Jane Austen yine hoş vakit geçirmemi sağladı.

EmmaJane Austen · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202310,3bin okunma

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Lethe