Okuduğum kitaplarda kaçırdığım güzel cümleleri sonradan görünce üzülüyorum. Hayat da böyle sanırım. Yaş ilerledikçe kaçırdığın güzelliklere bir ah çekiyorsun. Eriksonın benlik bütünlüğüne karşı umutsuzluk evresi gibi. “Ben de bu hayatı yaşadım ama nasıl gözden kaçırdım” düşüncesi