Düzeni olan bir yere ne zaman kendini yüksek gören biri gelirse her şey bozuluyor.
Zülfü Livaneli nin duygusal kaleminden biraz uzaklaşan, daha politik olarak yaklaşan bir eseri. Okurken 'biz neden bu kadar körüz?' ya da 'kötülüğü önceden sezen kişileri her zaman yuhalıyoruz?' tarzında sorular sora sora bitirdiğim eseri oldu.
Martıların daha fazla can acıtmasını isterdim :) (biraz hayvanseverimde)
İnsanların güzellik algısı tamamen kopya ; içinde sivrilen ,güzellikleri , farklı gözle görmeye başlayan olunca direk törpüleme ya da köreltme derdine giriyor diğerleri.
Sadece kendi bildikleri doğruymuş gibi...
Sinirlenerek okuduğum kitap olduğu gerçeği değiştirilemez ki genelde sakin bir mizacım vardır :)
Tavsiyemdir kesinlikle okunmalı...