Elif Şafak okurken kimi zaman bitmek bilmeyen bir sanat filmi izliyor izlenimine kapılıyorum; kimi zaman da bir klasik okur gibi hissediyorum.Siyah Süt'ten sonra okumamaya karar vermiştim mesela; o kadar kötü gelmişti bana Havva'nın Üç Kızı çıkınca dayanamayıp almıştım hemen ve çok sevmiştim. Ustam ve Ben durağan bir kitap, kolay ilerlemiyor,tarihi motifli kitaplar böyle oluyor genelde.Ayrıca İskender Pala kitaplarına çok benzettim(Sadece konu bazında değil üslup olarak da) bu eseri İskender Pala okuyorsanız seveceğinize eminim.Mücadeleyi bırakmayan bir genç Cihan; onun hayat serüveni tarihi olaylarla süslenmiş, ustası da büyük üstat Mimar Sinan.Karakterler kaliteli örülmüş en çok bunu sevdim.Yazar sonunda tamamının bir hayal ürünü olduğunu belirtmiş.Keşke dedim KEŞKE; padişahların kardeşlerinin, evlatlarının hayatlarına son verdikleri bölümler de hayal ürünü olsaydı. Tarihi gerçekler bazen can yakıyor; acaba diyorsun acaba başka bir ihtimal daha olamaz mıydı??? Akıcı olmasa da kaliteli bir anlatı, olay örgüsü kusursuz, betimlemeler muazzam.Ders verir nitelikte bir eser.(Bu hafta bir Elif Şafak daha okumayı planlıyorum siz de de oluyor mu bilmiyorum ama Elif Şafak okumak beni yoruyor, beynimi yoruyor.O yüzden araya basit okumalar sıkıştırıp İskender'e öyle başlayacağım.)Genel olarak uzun(3 gün) ama verimli bir okuma oldu. Tavsiye ediyorum. Kalemine sağlık.

Ustam ve BenElif Şafak · Doğan Kitap · 201312,4bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eylül