Bir Rus klasikleri okuyucusu olarak tolstoy'un uzun diyaloglarını dostoyevski'nin zihninize kazınan betimlemelerini, gogol'ün yüzünüze tokat gibi çarpan hicvini bekliyor insan. Tabii ki hepsini okumaktan gurur ve ilgi duyuyorum. Evvel de bu yazarlar ile tanışma şerefine ermiş olsam da daha önce denk gelip Puşkin okumamıştım. Kendisinin okuduğum ilk eseriydi. Ve saydığım birkaç usta yazarın rus edebiyatı ağırlığı algısını yıkan bir dil ve anlatıma sahipti. Yüzbaşının kızı, oldukça yalın diyaloglarla yazılmış kısa bir kitap ve puşkin cümleleri uzatmayı, sanatla süslemeyi sevmiyor anlaşılan. Her ne kadar tahayyül ettiğim rus edebiyatı ürünlerinden hafif kalmış olsa da ben eseri akıcı buldum. Mutlaka okuyun der miyim ondan emin değilim. Ama profesyonel bir okuyucu olmak istiyorsanız Puşkin ile tanışmanızı öneririm tabii ki. Gelelim kitabın konusuna. Eser, asilzade bir ailenin oğlu olan Pyotr Andreyiç'in (17) memleketinden çok uzakta bir kasabaya asker tayin edilmesiyle başlıyor. Vardığı görev yerinde kalenin yüzbaşısı ve ailesiyle oldukça samimi ilişkiler kuran pyotr, yüzbaşının kızı Maria İvanovna'ya aşkını anlatıyor demek isterdim. Fakat bu bahsettikerim Aslında Pugaçov ayaklanmasının ardında kalan bir hikaye. Yazarın okuyucaya asıl vermek istediği olay Pugaçov Ayaklanması işin özü. Savaşın arka perdesinde kalmış bir aşkın hikayesi. Kitap zaten kısacık dolayısıyla duygular, kişiler, olaylar derinlenmesine işlenmemiş ve bu da yazarın aslen Pugaçov Ayaklanmasını anlatmak istediğinin göstergesi. Benim için ortalama bir eserdi. Okuduğuma memnunum, eğer rus edebiyatına ilgiliyseniz size de tavsiye ediyorum.

Yüzbaşının KızıAleksandr Puşkin · Yapı Kredi Yayınları · 202029,6bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

okudundiye