Yüreklerdeki ummanlar taşar olmuş, yüreğinizdekileri elvân elvân, inci inci dizmişsiniz. Büyük bir hüner ile kâleme alınmış lügâtler, kelimeler arasında adetâ seyrâna çıkmış dildâde gibi gezindim. Her kelâma müptelâ olmamak nâmümkün idi. Dilinizden dökülen incilerin büyük bir hummâ ile yazıldığı pek bir aşikâr, her kelâm bir sûret bulmuş ta inmiş yüreklerimize, akabinde nakşettiniz gönlümüzde. Merâmınızı okur iken Sâmiha Ayverdi'nin "Ey insan! Neden şükrecidilerden değilsin? İki sağlam göze mâlik olman bile kâfî saadet değil mi?" sözleri düştü hatırıma.
"Yaş ağaca, kışın gelmesinden ne gam? Gün olur, elbette o bahâra, bahar da ona kavuşur. " Sizin de lügâtleriniz yüreklere ulaşsın. Yolunuz her daim gülistana çıksın.
Kalbinize hürmetle... 🥀