1500 sayfa olsaydı keşke bu kitap. Oku oku bitmeseydi. Saramago’nun (saramagu diye okunur) zihni olası geliyor insanın. Düşük puan verenler de sanırım hurafeleri zedelendiği için böyle yapmışlar. Yazarın kendine özgü yazım stiline alışmak, büyük bir keyfe ve akıcılığa dönüşüyor, Saramagoseverler çok iyi bilir. Sonrasında da diğer “normal” yazım stilleri acemice gelmeye başlıyor hatta. İyi esprilerin güldürmesi sağlam zekaya dayanmalarındandır. Bu kitabı da okurken kahkahalar attım. Kapağını öpe öpe okudum. Müthiş çeviri için Işık Ergüden’in de ellerinden, gözlerinden, beyninden öperim.