Ey kendi İyi’m, kendi Güzel’im! İşitince sürçmediğim tüyler ürpertici borazan! Perilik sehpa! Yaşasın, görülmemiş yapıtla eşsiz beden için, ilk kez olarak. Çocukların gülüşüyle başladı bu, gene onunla bitecek. Bu ağu bütün damarlarımızda kalacak, borazan susup da yine eski uyumsuzluğa dönsek bile. Ah, nasıl haketmişiz bu işkenceyi şimdi! Hırsla toplayıp yığalım yaratılmış ruhumuzla bedenimize verilen o insanüstü sözü: O sözü, o deliliği! İnceliği, bilgeliği, sertliği!
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.