Rüzgâr böyle fısıldarken Ahmet Kutsi Tecer, bir an yattığım yerin alacakaranlığında belirmekte, “Hayır, bu değil” dememle de silinip gitmektedir. Ama ses, uykumu böler durur: “Nerdesin, nerdesin, nerdesin?”
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu