Ahlakın Soykütüğü'nün ikinci denemesinde, toplum bilimlerinin hepsini bir kenara kaldırır: Toplumun kuruluşu ve insanın yetiştirilmesi ("vahşi insanı evcilleşmiş ve uygar bir hayvana, kısacası bir ev hayvanına indirgemek"), (fizyokratlardan Adam Smith'e ve Marx'a kadar tüm politik ekonomi geleneği tarafından öne sürülen savın aksine) ekonomik değiş tokuştan ya da (antropolojik ve psikanalitik teori geleneğinin aksine) sembolik değiş tokuştan değil, alacaklı ile borçlu arasındaki ilişkiden kaynaklanır. Böylece Nietzsche, "İngiliz tarzı" açıklamayı, yani değiş tokuş ve menfaat/faiz temelli açıklamaları bir kenara bırakarak krediyi toplumsal ilişkinin paradigması haline getirir.
Sayfa 38 - 2. baskı - Eylül 2015
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.