"Momo ya da zaman hırsızlarının ve çalınmış zamanı insanlara geri getiren çocuğun tuhaf öyküsü" Ütopik kitaplar hakkında ne düşünüyorsunuz? Olması mümkün olmayan ya da gelecekte olabilir diye tarif ediliyor sanırım. Bu tariften dolayı mı korkunç geliyor bana yoksa yaşıyor olmamızdan dolayı mı? Momo hakkında bir ütopya eseri diye bir bilgi daha önce okumadım ama ben öyle düşünüyorum. Yazar sonsöz kısmında "Ben size bütün bunları olup bitmiş gibi anlattım. Oysa gelecekte olacakmış gibi de anlatabilirdim. Benim için ikisi arasında büyük bir fark yok." diyor. Momo bir çocuk kitabı gibi duruyor. İçerisinde çizimler, hayal ürünü olan duman adamlar, kabuğunun üzerindeki yazılar sayesinde konuşan hatta yarım saat sonrasını bilebilen bir kaplumbağa ile tam bir çocuk kitabı. Verdiği mesaj ise "Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti." Zaten çocuk kitapları hep böyle değil midir? Hem ütopya dedim hem de çocuk kitabı. Ütopya deyince aklımıza gelen 1984 ile Cesur Yeni Dünya ile uyuşmadı değil mi? Büsbütün kitaptan bahsedersem okumazsınız diye korkuyorum ama bu kitap bir gerçeği anlatıyor, özellikle de gittikçe dijitalleşen bu çağdaki zaman hırsızlarından yani zaman tasarafundan aslında. Okuyanları kesinlikle yoruma bekliyorum, böyle çok eksik kaldı sanki yorumum. "Geçmiş demek geçip giden anlar demektir. Gelecek ise henüz gelmemiş olan anlar. Şimdiki zaman olmazsa ne geçmiş olur ne de gelecek." Şimdiki zamanın kıymetini bilenlere Kendinize iyi davranın

MomoMichael Ende · Kaynak Yayınları · 198466,6bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Umut