Belki bir sabah giderken cam gibi bir havada,
kupkuru, dönüp göreceğim gerçekleştiğini mucizenin:
Ardımda hiçlik, boşluk arkamda,
Bir sarhoş korkusuyla.
Sonra bir perdedeki gibi, yerleşecek yerine birden,
Ağaçlar, evler, tepeler, bildik aldanmayla.
Ama çok geç olacak: ve ben, suskun gideceğim,
Dönüp bakmayan insanlar arasında, sırrımla.
Sayfa 224 - YKY Yayınları, Eugenio Montale Şiiri
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.