Çok beğendiğim, merakla, ilgiyle okuduğum, kimi zaman heyecanla kapağı açıp, kimi zaman bi hüzün ile kapağı açmak istemediğim zamanlar dahi oldu. Çünkü kitabın hüzün dolu bir sona gidiyor gibi gözükmesi beni okumaktan bi nevi korkutuyordu. Aynı zamanda merakımı da çekiyordu ve kitabın ortalarına doğru mutlu son ile bitmesini o kadar çok istedim. Yetim bir çocuğun babalığı ve ailesi ile yaşadığı hayatı kaleme alan yazar kitabı bir ölümle başlatıp yine bir ölümle bitirdi sonu mutlu sonla bitmedi çok üzücüydü...
Sabahattin Ali'nin kaleminden yine muhteşem bir roman, tek kelime ile muazzam birisi diyebilirim.. Kesinlikle okuyun diyorum pişman olmazsınız.