Othello
Shakespeare'in alışık olduğumuz şiirsel anlatımı bu eserde de ön planda ve yer yer bir tragedya değil de şiir okuyormuşuz havası veriyor. Gerek isimlerdeki, gerek dizelerdeki kelime seçimleri çok etkiledi beni. Othello ismindeki, "hell" (cehennem); Desdemona ismindeki, "demon" (iblis) oyundaki sona bir çağrışımda bulunuyor. Kültürel çatışmaların işlenişinin, okuyucuya çok iyi bir şekilde geçtiğini düşünüyorum. Öyle ki Iago karakterinin içine işlemiş olan bu kıskançlığın, büyümüş olduğu çevreden de kaynaklandığını söylemek mümkün. Venedikli olan Iago, paranın ve mevkiinin peşinde koşan bir çavuştur. Kendi fikrince ondan düşük seviyede olan Mağripli Othello'nun, yaverlik görevini Cassio'ya vermesiyle beraber içindeki nefret büyür. Oyunun ilerleyen sahnelerinde, olayları kendi lehine kullanarak intikam planını adım adım işlemeye koyulur. Biz okuyuculara Othello ve en çok da Desdemona'ya acımak, üzülmek düşer. Şunu da eklemem gerekir ki tragedyaki aşk temasının işleyişi de kalbime ayrı bir dokundu. Iago'nun yansıtmaya çalıştığı kötü söylemlere karşın Desdemona'nın saf sevgisi içimi hem ısıttı hem paramparça etti.
Eserde zaten 3 kadın karakter var. Dolayısıyla sesleri, erkek karakterler kadar baskın değil. Yine de yan karakterlerden olan Bianca'yı biraz daha okumayı isterdim. Çevresinden aldığı tepkilere ya da eserde yansıtıldığı karaktere rağmen, Cassio için olan aşkını okurken büyük bir zevk aldım. Emilia karakterini ise aşk temasında görmüyoruz. Ancak kendisi, kitabın son perdesinin ikinci sahnesinde beni tatmin eden bir karakter oldu.
Kendimize hayat dersi olarak not edebileceğimiz birçok noktalarının olmasının yanı sıra karakterlerin, olayın ve o malum trajik finalin kurgusu kesinlikle muazzam. Herkesin mutlaka okuması gereken bir eser.
OthelloWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201720,8bin okunma
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
