İlk defa bir kitabı son 20 sayfaya kadar çok sevdim, daha bitirmeden kitabı beğen’i aktifleştirdim. Büyük bir zevkle okuyorken sonlara doğru her şey o kadar uyduruk, havada, çapraşık, zorlama, bağlam dışı gelmeye başladı ki, “yazıyoruz işte bakalım ne çıkacak...” diye bitirmiş sanki yazar. Saçma, klişe ve garanti görülen bi temayla final yapmış. Yolculuk güzeldi. Siddhartha’nın lezzetini hatırlattı ama kitap bittiğinde vaktime biraz acıdım. Hiç bir şekilde tavsiye edeceğim kitaplardan biri değil. Oysa ortalarında kafamda 9-10 puanlar dönüyordu. Hoşlandığın birinin büyük tuvaletini yapıp sifonu çekmeden tuvaletten çıkmasından sonra tuvalete girmeye benzer bir his oluştu bende.

DemianHermann Hesse · Can Yayınları · 20215,3bin okunma

15 görüntüleme

Öne Çıkan Yorum

Serenay

@seren_gul ·

3yıl

Hesse'nin kitabında vermek istediği mesajı anlayamadığınızı düşünüyorum. Miguel Serrano'nun Carl Gustav Jung ve Hermann Hesse (İki Dostun Hatıraları) kitabının Hermann Hesse ile ilgili olan bölümleri okumanızı öneririm. Demian'da ne anlatmak istediğini orada açıkça Hesse'nin kendi ağzından okuyabilirsiniz.

Engin Korkmaz

@EnginKorkmaz ·

3yıl

Olabilir elbette ama ben bir kitabı anlamak için beş kitap, bilmem kaç makale okumak gerektiği zaman, kitabın kendisinden keyif almıyorum. Ön ve art okuma yapmadan anlaşılamayacak bir metinse, sevmeyi, sevenine bırakıyorum. Bana göre değil.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Engin Korkmaz