Doğru bilginin ve erdemli davranışın zemini olarak akıl, doğru kullanıldığında insanı meleklerden üstün kılabilirken, yanlış yola girdiğinde hayvanlardan daha aşağı ve şeytandan daha yıkıcı bir güç haline gelebilir. Akıl hakikati yansıtan bir ayna haline geldiğinde-ki bu çok ciddi bir çalışmayı, dikkati ve gayreti gerektirir-hakikatin kaynağı olan ilahi varlıktan bir iz taşır. Aklın ışığı, hakikatin bu ışığından gelir. Perde kalktığında ortaya çıkan mânâ, aklı aydınlatır. Zira hakikatin kendını ifade etmek için zuhur etmesi ve ortaya çıkması yeterlidir. Bunun için hakikat ile idrak melekelerimizin arasındaki perdelerin kalkması gerekir. İnsan ile halikat arasındaki cehalet, nefsaniyet, inat, hırs ve kötülük gibi perdeler kalktığında hakikat açık seçik görülür. Bu görülme nazar, müşahede, şehadet etme, idrak ve zevk gibi kognitif ve varoluşsal tecrübelerin temelini oluşturur. Hakikat zuhur ettiğinde ışığını her yere yayar. Sahih bir akıl, kendi ışığını hakikatin ışığıyla birleştirir. Akıl ile erdemin, mantıksal çıkarım ile manevi recrübenin, düşünmek ile yaşamanın bütünleştiği yer de burasıdır. Akıl, düşünce, fikir, mânâ, olaylar ve dayandırdığı felsefik sebep-sonuç ilişkilerini Kur'anı Kerim ekseninde felsefik bir dil kullanılarak başarılı bir şekilde anlatılmış bir eser. Düşündüren, sorgulatan eserin sürekli satır aralarını çizdim. Okumaktan büyük keyif aldığım bir kitaptı kitapla kalın.

Perde ve Manaİbrahim Kalın · İnsan Yayınları · 20221 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Felsefe Taşı