“İbrahim bir gün evden çıktı.. çıkamadı... görünmeyen bir duvara toslar... Ve İbrahim'in hayretengiz macerası başlar ama nasıl bir macera anlatılmaz okunur, okunmaz yaşanır, yaşanmaz ölünür (: Ne dese beyhude en iyisi biraz kitaptan yardım almalı... "İnsan kitap okumadığında çok kötü olur. İnsan kötü olmaz, insan kitap okumamış olur, insan kitap okumadığında, bu olan çok kötü bir şeydir. İnsan bir şeydir. Kitap ise insana ait bir şeydir. İnsan kitap okumadığında kendisine ait bir şeyi okumamış olur. İnsan kibirli, artist, gösteriş budalası ve mal mülk düşkünüdür. İnsan düşkünse düşüktür. Düşükse düşmüştür. Düşmüşse, düşenin dostu olmaz, seyircisi olur. İnsan seyredicidir. İnsan adeta insan değildir. İnsan böyle insan olursa adeta insan olmaktan çıkar..." Kitaptaki yazarımızın cümlelerinden bir demet ve içinden değiştirdiğim 1 çiçek ile husule gelen demet (:

İbrahim’in Kaybettiğini BulmasıdırGüray Süngü · İz Yayınları · 2020489 okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyzade