Ergenlik bir arayış dönemidir. Ergen bu dönemde kendi istediği, hayalini kurduğu şeylerin gerçekleştiği bir yer arar. Buna ailede gördüğü sevgisizliğin (özellikle erkeklerden; baba, abi, sevdiği çocuk..) başka insanlarda aranması da denilebilir. Bu kişi yaşamıyor olsa dahi. Sanırım kitaplardaki vuran, kıran, dağıtan ama sonrasında seven, koruyan esas oğlanlarımız onlara asla gerçekleşmeyecek olan bir şeyin; belki bir umut gerçekleşmesi ihtimaline sığınması gibi gelebilir, belki hayatlarındaki erkekler de sevebilir, kollayabilir. Bu benim bu konu hakkındaki kendi teorim. Hepsi böyle demiyorum ama yadsınılamayacak kadar büyük çoğunluğu böyle diye düşünüyorum. Çok masumlar aslında. Sevilmeye, değer görülmeye, anlaşılmaya muhtaç bir evre bu evre. Ha bu arada devletin kitapları bu kadar ucuza satması (!) da Wattpad platformuna giriş sebeplerinden biri.