*“Taha'nın Kitabı”... yalnızca bir şiir metni olmaktan öte, “destan özellikleri göstermektedir. Bunun, bence iki nedeni vardır: İfade şiirseldir ve anlatılanlar, belli bir uygarlığın oluşturduğu olağanüstü bir atmosferde geçmektedir. Aynı durumu şöyle ifade etmek de mümkündür: Bir uygarlık için hayati önemdeki olaylar, şiirin sihirli dünyasına taşınarak verilmektedir...
Mehmet Kahraman, Yedi İklim Dergisi (Özel Sayı), Sayı: 44-45, Kasım-Aralık 1993.
Karakoç'un (Zey/4 ile Mecnun kitabında) hikâyeyi bitirişi de öncekilerden (Leyla ile Mecnun'un diğer şairleri) farklıdır. Eserin sonunda Mecnun da, Leylâ da, Tanrı'nın hakikatine ermekle kalmaz, bir ışığa dönüşürler, Bu yorum, şairin aşkta işlediği olgunlukla pekişir. Çünkü ona göre, Leylâ ile Mecnun'un ölümleri bir ölüm değil, bir “diriliş”tir. “Faninin sonsuzla barışması”, ölüm adına “ölüm maskesini takınması”dır. “Sonbahar değil ilkbahardır.” Gönüllerdeki kızgın ateşin ışığa, yıldıza ve şimşeğe dönüşmesidir.
Mehmet Törenek, Yedi İklim Dergisi (Özel Sayı), Sayı: 44-45, Kasım-Aralık 1993.
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.