"Kötü ögrencilerimiz( bir şey olamayacakları konusunda adı çıkmışlar) okula asla yalnız gelmez. Sınıfa giren bir soğandır: birkaç kattan oluşan hüzün, korku, endişe, içerleme, kızgınlık, yerine getirilememiş istekler, öfkeli vazgeçişler, hepsi de utanılacak geçmişten, tehditle bugünden, faturası peşin kesilmiş gelecekten oluşan kabuklar. Bakın, kabuk kabuk bedenleri ve sırt çantalarında aileleriyle geliyorlar işte. Ders, sırtlardaki yük yere bırakıldığında ve soğanın kabukları soyulduğunda başlayabilir ancak. Bunu anlatmak biraz zor ama tek bir bakış, tek bir iyi söz, güven telkin eden bir yetişkinden tutarlı ve açık tek bir konuşma, söz konusu bu hüznü dağıtmak, ruhları rahatlatmak, onları günümüze, şimdiki zamanın içerisine çekip yerleştirmemiz için yeterli oluyor."
Sayfa 68Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.