Ama çok tuhaf bir iyilik anlayışın var: herkese açık, isteyenin avuçlarına sığdırabileceği kadarını alabileceği, büyük, hem de sonsuz büyüklükte bir iyilik, fakat aynı zamanda da, affına sığınarak söylüyorum, üşengeç bir iyilik. Uyarılmayı istiyor, ulaşılmayı bekliyor. Sen, ancak yardıma çağırıldığında, senden rica edildiğinde yardım ediyorsun. Hoşlandığın için değil de, utancından ve zayıflığından ötürü yardım ediyorsun. Sen, müsaadenle açıkça söylemeliyim ki, darda olan ve ıstırap çeken insanı mutlu olana tercih etmiyorsun. Ve senin gibi insanlardan, hatta aralarında en iyilerinden bile ricada bulunmak güçtür...Ve bu nedenle de, hiçbir zaman senin yardımına başvurmadım.
Sayfa 51
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.