"memento mori" yani "öleceğini hatırla.." Yaşlı Mathea'nın her gün yaptığı şey bu. Her gün uyanıp öleceği günü beklemek, zamanı tüketmeye çalışmak, ama bir yandan da ufacık bir hatırlanma anı için yanıp tutuşmak. Çünkü onun bütün dünyası yaşadığı ev ve kocası Epsilon.. Mathea'nın yaşam ve ölüm, yaşlılık ve yalnızlık hakkındaki hüzünlü ve zarif hikayesini okurken aklıma Iza'nın Şarkısı kitabındaki yaşlı Etelka'nın hikayesi geldi.. Kısa ama vurucu cümlelerle, ufak paragraflarla kurulmuş çok derin bir kitap okumuş oldum. Tavsiyemdir..
