Selam arkadaşlar. Ayın son kitabını geceleyin son 100 sayfa okuyarak bitirdim. Kitap akıcı ve sürükleyici bir hikâyeye sahip. Kesinlikle tavsiye ederim. Yazarın okuduğum ilk kitabı oldu. Açlığı, soğuğu, ve yoksulluğu dibine kadar hissettim diyebilirim. Hikâyeye başlamadan önce kitabın ilk sayfalarında beş sayfa kadar yer verilen yazarın hayatını okudum ve bu yazdıklarından pek de farklı bir hayatı olmamış maalesef. Baş kahramanımız, karnını doyurabilmek için gazetelere yazılar yazmaya çalışan, bazen isyan etse de umudunu kaybetme raddesine gelse de yine de çabalamaktan hiç vazgeçmiyor. Kitabı okurken George Orwel'in "Papazın Kızı" ve Luis Ferdinand Celine'in "Gecenin Sonuna Yolculuk" kitaplarını hatırladım. O kitaplarda da, soğuğu açlığı en derinden hissetmiştim. Bu kitapları da kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Aşağıya bir de sevdiğim alıntıları bıraktım. Siz bu ayı hangi kitapla tamamladınız peki? Herkese keyifli okumalar dilerim. #kitapalıntıları : Bulutsuz, berraktı gökyüzü; benim de gönlüm gölgesiz. Mutluluk denen şeyi çoktan unutmuştum. İçimde bu düşünceyi okşayıp nazlıyor, korkunç bir haksızlığa uğradığım sonucuna varıyordum. Şu son ayların bu acayip zulmü neydi bana karşı? Acı duymuyordum, açlığım acımı uyuşturmuştu. Hem ömür, tutuşturulmuş bir ot gibidir... Delilik beynimde hora tepiyor ve ben bırakıyordum yapsın istediğini. Öyle, öyle, ölümlüydü her şey! Tıpkı ateşlenmiş otlar gibi! Dört tahta ile bir kefende sona eriyordu...

AçlıkKnut Hamsun · Varlık Yayınları · 201728,4bin okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sessiz Okur