Bir Orhan Pamuk klasiği. Çok ayrıntıya kaçıyor. Roman kahramanı olmayan, sıradan bir kişiyi bile anlatırken, sanki iç çamaşırının detayına kadar iniyor.
Ağacın dalından bir yaprağın düşüşünü bile, sanki beş altı sayfalık tasfirle anlatıyor.
Osmanlı'nın son döneminde meydana gelen Veba Sslgınını anlatıyor. Ama o kadar detaya kaçıyor ki, bu da zaman zaman insanın sıkışmasına sebep oluyor.
İşin doğrusu, beni çok açmadı. Babamın Bavulu, Kafamda Bir Tuhaflık Var ve Yeni Hayat romanlarını okumuştum. O kitapları ben daha çok beğendim. Beklentimiz çok yüksek tutmayın. Sonra hayal kırıklığına uğrarsınız... benim gibi....
