Boruların öyküsü böylece sürüp gidiyordu. Hakka giden yol boyunca da akışlar ve tıkanışlar vardı. Suyun kaynağı, rahmetin membaını, yani Zat-ı İlahi’yi temsil eder. Suyun kendi membaından gelmesi misali, lütuf ve gufran da ancak O’ndan gelir. Ve memba için okyanus da, damla da birdir. Suların akışı O’nun rahmetini temsil eder. Tıkanış ise fitne, yani bu dünya hayatının tuzakları ve imtihanları demektir. Akış da, tıkanış da, rahmet de, fitne de hep Allahtan’dır. TIKANIŞLARI AŞMAK İSTEYENİN ŞUNLARDAN NASİBİ OLMASI GEREKİR: İman, yakîn, terk-i heva, yakaza, recâ ve a’mâl. Ama illa da AŞK’tan nasipsiz kalmamalıdır. Unutmamalı ki önümüzde hep tıkanışlar olacaktır. O zaman da daha önce bahsettiğimiz gibi, tuunacak tek bir ipimiz var: sabır. Allah’ın rahmeti hepimizin üzerine olsun.
Sayfa 69Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.