İşkolik hayat tarzı zorlayıcı ve işlevsel değildir. İşkolik kendini yalnızca istediği için değil zorunlu olduğu için işe verir. İşkolik kendisini insan sınırlarına aldırmaksızın acımasız bir şekilde zorlamalıdır, boş geçirilen zamanlar anksiyete zamanlarıdır ve bir başarı yanılsaması taşıyan etkinliklerle çılgınca doldurulmalıdır. Bu nedenle yaşamak "olmak" ya da "yapmak" la eş hale gelir; olmak için harcanmayan zaman "yaşanmıyor" hayatın başlamasını bekliyor demektir.
"Işkolik bireyler zamanı sanki yakındaki bir ölümün etkisi altındaymış gibi görürler ve mümkün olduğunca fazla işi tamamlamak için koşturur dururlar."
Sayfa 172Kitabı okuyor
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.