Uğrunda mücadele ettiğim, sabahlara kadar kandil yaktığım şeyler, beni hayal kırıklığına uğratmıştı. Başarı... Onu hor görüyordum. Ün... Soğumuş küldü benim için. Toplum, rıhtımla başkasaradaki ayak takımının ve pisliğin üzerinde yaşayan kadınlar ve erkekler... Onların sevimsiz zihinsel sıradanlığı karşısında şaşkına dönüyordum. Kadın aşkı... O da diğerleri gibiydi. Para... Aynı anda ancak tek bir yatakta yatabilirdim. Günde sadece bir tane yiyebileceğime göre, yüz bifteklik bir gelirin ne önemi vardı? Sanat, kültür... Biyolojinin demirden gerçekleri karşısında, ne kadar gülünç şeylerdi bunlar... Böyle şeyleri temsil edenlerse, sadece daha da gülünçtü.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.