Aslında bütün istediğim, çocukluk döneminde yaşadığım ve asla unutamadığım mutlu bir ânı yeniden yaşamaktı. Geçmişe, kendi boş arsama, su basmanıma ya da kaba inşaatıma bir yolculuk.
O anın bir daha yakalanmamak üzere kaçıp gittiğini, koşulların ve o çevrenin değiştiğini bilmeme karşın, "odun sobasıyla ısınan oda" dekoru hariç, kendime benzer ortamlar yarattım, yaratmaya çalıştım, yağmurun sesini dinleyip çizgi romanlar okudum. Ama o eski hazzı hiçbir zaman yakalamadım.
Sayfa 42 - Can
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.