Haşîşîler olarak ayırdıklarının haricinde kimse bahçeye alınmıyordu.Bahçenin girişinde ,dünyaya kafa tutabilecek denli güçlü bir kale vardı, başka bir girişi yoktu. Bizzat kendi maiyeti altına almak üzere sarayında barındırdığı on iki yirmi yaş arası gençlere, tıpkı Hz. Muhammmed gibi cennet hikâyeleri anlatıyordu; gençler de , Sarrasinler Hz. Muhammed' e nasıl inanıyorlarsa aynı inançla ona bağlıydılar.
Önce kendilerine uyuşturucu bir iksir içirip, ardından dörderli, altışarlıya da onarlı gruplar halinde bahçesine sokuluyordu. Böylece, gözeleri açtıkları vakit gençler kendilerini dillere destan bahçede buluyorlardı.
Uyanıp da kendilerini hayal dahi edemeyecekleri güzellikte bir mekânda buluverince, buranın cennetin ta kendisi olduğuna kanaat getiriyorlardı. Etraflarında gönüllerince oynaşan kadınlar ve genç kızlar; kendilerini de gençliklerinin baharında olunca, burayı terk etmek akıllarının ucundan dahi geçmiyordu.
Sayfa 25Kitabı okuyor
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.