"Nesneler olarak başka çaremiz kalmamıştı. İnsanlar bir daha asla nesnelerin yerine konmayacak."
Jose Saramago klasiğinde bir kitap olmuş. Tarzı çok farklı; özellikle iğneleme konusunda epey usta gerçekten. Bunu da isim vermeden öyle güzel, öyle enfes dokundurmalarla yapıyor ki... Yani hayran kalmamak elde değil.
Saramago tarzı herkese hitap etmeyebilir. İroni ve mantık ile harmanlanmış, kuvvetli betimlemeleri ve alametifarikası olan bir kalemi var çünkü. Sıkıcı gelebilir bazı kişilere o yüzden. Diktatörlük baskısının hüküm sürdüğü bir dönemde bu eseri kaleme almış olduğu için siyasi kokuyor biraz, bunu anlıyorsunuz. İçten içe bir isyan seziliyor.
Kitap 6 farklı hikayeden oluşuyor: "Sandalye", "Ambargo", "Kısırdöngü", "Nesneler", "Sentor" ve "Kısas".
Bu 6 hikayeden Sandalye, Ambargo, Kısırdöngü ve Nesneler kısımlarına bayıldım. Çok yaratıcı ve etkileyici olmuş; özellikle Sandalye, Ambargo ve Nesneler. "Sandalye" bölümünde bir diktatörün nasıl tepetaklak olduğuna harika değinmiş yazar mesela. Veya "Nesneler" bölümünde her vatandaşın avucunun içinde tüketici kademesini simgeleyen (A,B,C,D,E,F...) dövmeler olması. A' ya ne kadar yakın olursa kademeniz o kadar itibarlı sayılıyorsunuz... Gerçekten ilgimi çok çekmiş, beni düşündürmüştü...