"Bütünleşmiş bir acı, karanlıkta ağlayan tek bir beden gibiler. Artık yalnızca Matmazel'e, yitirdiklerini hissettikleri anne ve babalarına ağlamıyorlar; bugün ilk kez kendi gözleriyle gördükleri bu yabancı dünyanın onlara gelecekte neler getireceğinden duydukları dehşet ürpermelerine neden oluyor. İçine adım attıkları, yürüyerek geçmeleri gereken kapkara bir orman gibi karşılarında karanlık ve tehditkâr bir şekilde yükselen hayattan korkuyorlar. Hayallere karışan karmakarışık korkuları ve hıçkırıkları giderek zayıflıyor,nefesleri ve gözyaşları iç içe geçiyor ve nihayet uykuya dalıyorlar."
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.