Gönderi

Önsöz
Zehirli egoların ülkesinde doğduğun anda, gözünü dikenler birikir etrafında. Seni aşağı çekerler. Farklı biri olacaksan suçlarlar. Daha küçükken öğretirler çaresizliği. İdeolojilerden, dayatmalardan kurtulamazsın. Kendinden şüphe duymaya başlarsın. İlla kalabalıklarda yok olacaksın, fark ettirmeyeceksin kendini. Herkesi memnun etmek için döndürdükleri çarkın içine düştün mü yandın. Direneceksin. Yaratıcı düşünürsen ezilirsin. İnadına hayal kuracaksın. Sorguladın mı damgalandın. Meydan okuyacaksın. Korkutacaklar. Yenilmeyeceksin. Özgürlüğünü elinden çalacaklar. İzin vermeyeceksin. Mutluluğunu kıskanacaklar, olsun. Umutlarına katık yapacaksın. Düşüneceksin. Aptal bırakan düzene haykıracaksın tüm gücünle. Eleştirdikçe yükseldiğini fark edeceksin o zaman. Gençsin ama bu gençliği hissedemiyorsun. Umutlarını çalıyorlar çaresizce seyrediyorsun. Abartılı hassasiyetlerin toplumunda var olmaya çalışırken ortalama hayatlara mahkûm bugünkü gençliğin yılgın neferisin. Birey olmak zorundasın. Kimse seni kurtarmayacak, kimse sana hayatın yalan olduğunu göstermeyecek. Uyanacaksın. Taraf seçmeye zorlayana kükreyeceksin. Yoksa seni yok edecekler. Zor ama gözünü karartacaksın, yoksa savrulursun. Bunu istiyor düzen.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.