Bu kitabı okumak, okuma sabrını göstermek gerçekten zor, ama bu sabrı gösterenlenler ise bu kitabı okumaya doyamıyor. Ne zaman bırakma düşüncesi ile karşılaşsam bir söze çarpılıyorum. Her yüz sayfada bir, yazar özel olarak benim için yerleştirmiş gibi bir devrik cümleye rast gelip devriliyorum, zor sağladığım dengemi kaybediyorum,belki de buluyorumdur... Ne öğrendin diye soruyorum kendime bir tutunamayan olarak. Anlatamıyorum anladıklarımı... Önemli olan anlamamaktı zaten, anlamsız şeylerde birleşmiş bir toplulukta, anlamamak önemliydi belki de! Yine de anlatmaya çalışayım anladıklarımı. 2'nci Dünya Savaşı zamanlarında havadan gelen uçağın dost mu yoksa düşman uçağı mı olduğunu anlayan bir grup insan vardı ama bu bilgiyi anlatmanın bir yolu yoktu. Öğrenmenin tek yolu bunu yapan insanların yanında bulunarak, onları gözlemleyerek beyinlerinin özel bir algoritma üretmelerini sağlayabilmeleriyidi. Bunu yapabilen insanlara sayısı da çok fazla değildi tahmin edildiği gibi. İşte tutunamayanlar'da böyle bir eser onu anlayabilirsin ama anlatamazsın. Yapman gereken şey tekrar tekrar okumak...

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062,5bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sessiz Çığlıklar