Evladını sevgi ile büyütebilmek ne kadar önemli. Mutlu bir ailede yaşanan çocukluk ya da. Bütün bunlar hayatınızın mihenk taşı aslında. Otorite ya da saygının dayak!! olduğunu düşünen bir baba çocuğunun hayatını kendi elleriyle nasıl bu hale getirebilir? Sevgi yoksunu bir çocuk tüm hayatını mutluluk arayışı içerisinde geçirirken, kendi kimliğini bulabilir mi? Çocuk olamadan mutsuz bir birey olan bir insan, sevdiklerini mutlu edebilir mi?
Kayıp Tufan, işte bu sorularla başbaşa bırakıyor sizi. Sevgisiz bir ailede büyüyen, tüm hayatı boyunca mutluluğu arayan, ararken de yanındaki kişileri mutsuz eden Tufan'ın, Kayıp Tufan'ın hüzünlü hikâyesi...
Tufan içimizden biri aslında, bizden biri... Hayat boyu karşılaştığımız, tanıdığımız ya da yaşadığımız biri...
Kayıp Tufan bir solukta okunan bir eser, sürükleyici bir film izlemek tadında adeta.
Meyrem Karadeniz öyle naif, öyle yumuşak, öyle akıcı bir dille anlatmış ki Tufan'ın hikâyesini, hayran oldum. Bazı okumalar sizi alır götürür, karakterle güçlü bir bağ kurmanızı sağlar, yaşatır, hissettirir. Öyle bir okumaydı işte benim için, en dokunaklısından hem de...
Bazı insanların içinin güzelliği yüzüne vurur derler. Meyrem Karadeniz'de tam onlardan biri. Yüzyüze tanışma fırsatım olmasa da, üslubundan, kaleminden o enerjiyi alıyorsunuz. Ben çok sevdim yazdıklarınızı ve bundan sonra da yazacaklarınıza talibim.
Lütfen tanışın Meyrem hanımın kalemiyle ve Tufan'ın hikâyesiyle, pişman olmayacaksınız. Ben yayınevinin eksikliklikleriyle değil sadece yazılanlarla ilgilendim, benim için önemli olan buydu. Emeğinize, kaleminize, yüreğinize sağlık. Yazmaya devam edin lütfen, okunması adına...
Bir insan ve bir ömre fazla gelen onca yaşanmışlık...
Tufan...Adı gibi yaşamış, özel insan...
Yaşamış ve yaşayan bir sürü güzel insan gibi... Sevgiyle ❤
