Kısa fakat içi dolu dolu bir roman. Peyami Safa bu eserini Şark ve Garp tartışması üstüne kurmuş ve ruh tahlilleri ile güçlendirmiş. Tanzimat döneminden beri yazılan batılılaşma romanları Cumhuriyet döneminde kaleme alınmış Fatih Harbiye romanı ile son noktayı koymuş bana göre. Şark ve Garbı ele alırken Ziya Gökalp'e değinmesi, Neriman'ın babası Faiz Bey'in divan edebiyatı şairlerini okuması, Neriman'ın Dârülelhan'da alaturka bölümde okuması tabii ki tesadüf değil ince düşünülmüş detaylar. Çoğu tanzimat eserinde yanlış batılılaşmayı okuduk, Ziya Gökalp ile Şark ve Garbın birleştirilmesi gerektiğini öğrendik, burada da "Şark ve Garp, mütevasıl kaplardaki su gibi birbirlerinin eksik taraflarını tamamlamak suretiyle, hem bugünkü müthiş kültür buhranını halledecek, hem de yeni terkiplere doğru gideceklerdir." diyerek dönemin sûretini ve ne şekilde daha iyi olacağını özetliyor. Eserde ayrıca kişiler, eşyalar ve mekanlar üzerinden de bu zıtlık çok güzel şekilde aktarılıyor. Kısacası geç kalmışlığın devrini ve bu insanın psikolojisini sade, akıcı bir dille anlatan çok güzel bir eser.

Fatih HarbiyePeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 202017 okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İrem Özyurt