Bazı kimselerin çocuğu yaşamazsa yeni doğanı akrabadan birine gosterir, “Bunu sana sattım” der, o da “Kabul ettim” diye almış gibi davranırdı. Böyle bir çocuğa “Satılmış” denilir ve yaşayacağı umulurdu.
Bir de “bağlama” vardı ki, çocuğun türbe ve tekkelerden birine nezredilmiş! olması demekti. Öyle çocuklara da mesela “Baba Cafer Türbesine” yahut “Baba Efendi Tekkesine” bağlı derlerdi. Ara sıra çocuğu oralara götürür nefes ettirirler ve gayet uzun bir tesbihin içinden geçirirlerdi. Maraş taraflarında çocuğu yaşamayan kadının bileğine demirden yapılmış bir bilezik takarlarmış.
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.