Josef K. sabah uyandığında odasında hiç tanımadığı birileri olduğunu görür. Onu tutuklamaya gelen görevliler olduklarını söylerler. Görevlilerin konuşmaları, davranışları bir tutuklanma anındaki ya da en azından hayatın olağan akışındaki konuşmalar gibi değildir. K.’nın bildiği kadarıyla tutuklama bu şekilde olmazdı ne de olsa hukuk devletinde yaşıyordu, hem suçunu da söylememişlerdi. Bu olsa olsa bir çeşit şaka olmalıydı. Bu satırlar, bir Kafka hikayesinin içinde olduğumuzun işareti sanki. Kafka okumak bulunduğunuz yerde ışığın hafiften azalması ve okuduğun şeyde anlatılanların bilinenden farklı, tuhaf halde olduklarını görmek gibi. Onun hikayelerinde yoğun olarak hissedilen anlamsızlık ve çaresizlik duygusu, Kafkaesk tabirini daha önce duyduysanız böyle bir ruh haline karşılık geliyor. Onun en bilinen romanlarından biri olan bu kitapta Josep K.’nın yaşadıkları anlamsız, kendisi de içine düştüğü bir durumdan kurtulmak için labirentin içinde kalmış biri gibi çaresizdir. Bu tema sadece Kafka tarafından ya da sadece edebiyat alanında değil, başka yazarlarca ve sinemada da kullanılmış. Romana devam edecek olursak, Josep K.’nın ilk sorgusu hemen evinde yapılır. Suçunun ne olduğu söylenmez, hatta sorgu bittikten sonra oradan giderler. K.’da normal hayatına devam eder, işe gider. Ona bir kurul tarafından tutuklandığı, Pazar günü ilk duruşmasının yapılacağı söylenir ve böylece dava süreci başlar. Kendisi de hukuk eğitimi almış olan Kafka’nın bu romanı, her cümlesinden onlarca anlam çıkaracağımız, adalet ve bürokrasi sisteminin sorgulamalarıyla dolu. Kitapta adalet sistemindeki çatlaklar ve üzerinde hiç düşünmediğimiz tuhaf işleyişler sembollerle, metaforlarla, gerçeğin çarpıtılmış yansımalarıyla anlatılıyor. Dava boyunca savcı, hakim, avukat, mübaşir, kalem memurları, jüri üyeleri, mahkeme binası, hukuk öğrencisi, duruşma ressamı gibi yargı mekanizmasındaki tüm aktörlerle karşılaşır Josef K. Bunların arasından avukatlarla ilgili yer alan kısımları paylaşmak istiyorum. Avukatlar, dava sürecindeki en istenmeyen kişiler sanki. Adliye binasındaki odaları küçük, karanlık, isli-dumanlı garip bir yer. Sanıkların avukat tutmaları adaletin sağlanması için bir gereklilik değil de, mahkeme tarafından göz yumulan bir lütuf gibi. Savunma hazırlamak isteyen bir avukat hiçbir zaman yeterli ve gerçek bilgiye erişemiyor. Bunun için rüşvet vermesi gerekiyor çünkü. Yüksek memurlarla ilişkisi olan davayı kazanabilecek olan ancak üç beş tane iyi avukat var. Yargılamayı karmaşık hale getiren memur-avukat-dilekçe karmaşası hiç açıklığa kavuşmuyor. Sürekli tekrarlanan, gidip gelen dilekçeler ve bürokrasi heryerde olduğu gibi burada da işleri olduğundan daha karmaşık hale getiriyor. Dava süresince Josef K. dışarıdadır. Suçunu bilmese de suçsuzluğunu kanıtlamak için oradan oraya koşturur hatta duruşma ressamı dahil herkesle konuşup ne yapacağı konusunda akıl almaya çalışır, bu arada dava sonuçlanır ve karar çıkar!

DavaFranz Kafka · Ren Kitap · 201853,7bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

şayel