Bir mutluluk şiiri yazmaktan dolayı
İmlamı iyice bozsam da fark etmez artık.
Kime ne "de-da" ları ayırmasam?
Noktalarda durmasam,
Bir ünleme koşsam yalnızca!
...
Didem Madak tüm içini boş sayfalara dökmüş, hep ah çekmiş...
Ben de yazdıklarını okurken , ahlar ağacından birer yaprak düştüğünü gördüm sanki, belki de en son düşen yaprak , şairi hayata bağlayan son yapraktı.
