“Reichel-Dalmatoff, Kolombiya’daki Sierra Nevada de Santa Marta’da yaşayan ve “Chibcha” dili konuşan bir kabile olan Kogi yerlilerinde, 1966’da bir genç kızın gömülmesini oldukça ayrıntılı biçimde betimlemiştir. Şaman (mama) çukurun yerini seçtikten sonra, bir dizi ritüel jest yapar ve açıklar: “Burası Ölümün köyü; burası Ölümün törensel evi; burası rahim. Evi açacağım. Ev kapalı ve ben onu açacağım.“ Sonra ilan eder: “Ev açık,“ adamlara çukuru nereye kazmaları gerektiğini gösterir ve geri çekilir. Ölü kız beyaz bir kefene sarılıdır ve babası kefeni diker. Bu arada annesi ve büyükannesi ağır, neredeyse tamamen sözsüz bir şarkı söylemeye başlarlar. Mezarın dibine küçük yeşil taşlar, deniz kabukları ve bir sümüklüböcek kabuğu konur. Daha sonra şaman cesedi kaldırmaya çalışıyormuş gibi yapar ve cesedin çok ağır olduğu izlenimini uyandırır. Ancak dokuzuncu denemesinde kaldırmayı başarır. Ceset, başı doğuya gelecek şekilde mezara konur ve “ev kapatılır,“ yani çukur toprakla doldurulur....Mezarın etrafının ritüelle çizilmesi yoluyla sağlanan nihai arınmayla tören sona erer...Şaman cesedi dokuz kez kaldırırken, dokuz aylık hamilelik süresini ters yönde kat ederek bedenin cenin haline geri dönüşüne işaret etmektedir.”
Sayfa 24Kitabı okuyor
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.