Edebiyat yazımında, olaylar dallanıp budaklanmazdan önce her zaman bir kendinden olmayanla, ötekiyle bir karşılaşma vardır. Öteki bazen bir kişi olur, bazen bir olay, bazen de bir toplum. Öteki ile karşılaşan karakterin önünde iki yol vardır: ya onu değiştirmek ister ya da öldürmek (bazen görmezden gelerek de öldürürler). Meursault öteki olanı öldürmek istemiştir ve sonuç olarak öldürmüştür de. Varoluşçuluk diyebileceğimiz akımın yazarlarında (örneğin Camus, Sartre; Türk edebiyatından Yusuf Atılgan, Oğuz Atay, Hakan Günday, vb.) birtakım ortak noktalar belirir. Örneğin karakter toplumdan izole yaşarlar ama toplumu keşfetmek isteğinden de geri durmazlar, hep bir yalnızlık içindedirler. Kurmacanın gücü, saptırılmış bir mesaj edasıyla tüm okuyuculara aktarılır. Bu kitapta Meursault, tipik bir varoluşçu portre çizer. Toplumla uyuşmazlığı, yalnızlığı, hayatın absürtlüğünün bir sonucu olarak dinginlik hali, vb. Ötekilerle ilişkisi her zaman eksik ve yarım olsa da uzunca bir süre zarar görmeden yaşamıştır. Ta ki bir gün annesi ölür. Ardından hak etmediği halde suçlanır, iftiralar atılır, cezalandırılır. Kendinden ötekini öldüren Meursault, yine kendinden ötekiler tarafından öldürülür. Yine de her zaman başkaldıran bir insan vardır; bazen yanınızda, bazen içinizde, bazen karşınızda olur ama o hep vardır.

YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2019113,1bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özkan Eken