Yıllarca "iyi" ve "saf" edebiyatı kâh İngilizlerde kâh Ruslarda arayıp, pek çok seçkin örneğiyle karşılaştıktan sonra nihayet burnumun ucundaki bir güzelliği, "Çalıkuşu"nu görmek nasip oldu. Evet dostlar, Çalıkuşu, sanatsal anlamda tüm o iyi edebiyat şaheserleriyle yarışır nitelikte bir eser. Ve anlamca pek çoğundan üstün bulduğumu söylemeliyim. Ulu Önderimiz Mustafa Kemal'in de sıkı bir kitap okuru olduğunu (dört bin civarı kitap okuduğu söyleniyor) bilmeyenimiz yoktur. Çalıkuşu ile ilgili beni ziyadesiyle mutlu eden bir husus da, bu güzel eserin Atatürk'ün başucu kitabı olmasıdır. Öyle ki, Büyük Taarruzu yönettiği bir sırada, kurmaylarıyla arasında şöyle bir bahis geçmiş: “Biliyor musunuz, dün gece Reşat Nuri Bey’in ‘Çalıkuşu’ romanını okudum, çok beğendim. İhmal edilmiş Anadolu’yu, genç bir hanım öğretmenin yaşadığı zorlukları ne güzel anlatmış. Cidden muvaffak olmuş. İsmet Paşa’ya da vereceğim. Sonra da sizler okuyun.” Her sözünde, her davranışında ayrı bir hikmet barındıran Ata'mızın, Çalıkuşu gibi güzide bir eserimizi övmesine ve tavsiye etmesine şaşırmamak lazım gelir. Çünkü Reşat Nuri Güntekin, nahif bir aşk öyküsünü anlattığı romanını, öyle büyük bir maharetle toplumsal gerçekçi bir zemin üzerine bina etmiştir ki, ben bu ayarda bir parıltının izlerine, ancak ve ancak Victor Hugo gibi, Lev Tolstoy gibi, belki biraz da Dickens gibi, iki elin parmağını geçmeyecek dev yazarların yapıtlarında rast gelebilmişimdir. Çalıkuşu; adeta cehaletin ve softalığın başına inen bir balyoz, aşka, fedakârlığa ve aydınlanmaya verilen sarsılmaz bir omuz gibi...

ÇalıkuşuReşat Nuri Güntekin · İnkılap Yayınları · 1999103bin okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Bahçeci